- dəyyus
- is. <ər.> Öz arvadının xəyanətinə dözən adam; qeyrətsiz, namussuz. // Bəzən söyüş yerində. <Xudayar bəy:> . . . Eşşəyi mənə o dəyyus özü veribdi. C. M..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
dəyyus
Look at other dictionaries:
dəyyus — ə. həyat yoldaşının namusunu özgəyə satan; namussuz, oğraş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təəyyüş — ə. yaşama, həyat sürmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
deyyus — sf., hkr., Ar. deyyūṣ 1) Karısının veya kendisine çok yakın bir kadının iffetsizliğine göz yuman (kimse) 2) ünl. (de yyus) Bir sövgü sözü … Çağatay Osmanlı Sözlük
